Θεοδώρου Αυτοματισμοί ΑΒΕΤΕ
Αξιότιμε κ. Χατζόπουλε,
Προφανώς οι επιχειρήσεις παραγωγής τροφίμων πρέπει να επενδύουν σε συστήματα που “παράγουν την ποιότητα”. Είναι όμως προφανές ότι δεν υπάρχει τέτοιο σύστημα που να εξασφαλίζει 100% ποιότητα, όπως και εσείς παραδέχεστε και δίνετε ένα ποσοστό 99,99% (αλήθεια πως μετριέται αυτό το ποσοστό;). Δηλαδή δεχόμαστε ότι για κάθε 10.000 παραγόμενα προϊόντα μπορεί να έχουμε 1 ελαττωματικό και πιθανόν επικίνδυνο για τον καταναλωτή; Δεν νομίζουμε ότι υπάρχει καμία επιχείρηση τροφίμων, καταναλωτής ή νομοθεσία που θα δεχόταν κάτι τέτοιο. Ένα σύστημα ιχνηλασιμότητας διευκολύνει τον εντοπισμό των ελαττωματικών προϊόντων γι’αυτό και άλλωστε προβλέπεται από τη σχετική νομοθεσία.
Και μία τελευταία ερώτηση: αναφέρετε επί λέξη ότι “Γιατί θα πρέπει οι ελληνικές εταιρίες να δίνουν χρήματα, χρόνο και κόπο σε ξένες εταιρίες για να εγκαθιστούν τέτοια αχρείαστα συστήματα;”. Τι ακριβώς εννοείτε με το “ξένες εταιρείες”;
Βουράκης Νίκος
Υπεύθυνος Έργων Ιχνηλασιμότητας
ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΑΥΤΟΜΑΤΙΣΜΟΙ ΑΒΕΤΕ
ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΚΑΙ Ο ΤΡΟΠΟΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗΣ ΤΟΥ
Πολύ χρήσιμο βιβλιαράκι.
Πάντα επίκαιρο το θέμα της Ιχνηλασιμότητας για τους ανθρώπους της παραγωγής.
ειναι ενα αναντικαταστατο εργαλειο για την βιομηχανία.
Πολύ καλή παρουσίαση, αλλά η ιχνηλασιμότητα δεν δίνει ποιότητα, ούτε λύνει τα βασικά προβλήματα της εφοδιαστικής αλυσίδας. Οι εταιρίες δεν πρέπει να διαχειρίζονται την ποιότητα γιατί οδηγούνται σε κόστος.... πρέπει να παράγουν την ποιότητα με 99,99% επιτυχία. Άνθρωποι που παρακολουθούν ηλεκτρονικά, από ένα γραφείο, μακριά από το χώρο παραγωγής και εμπορίου, την ποιότητα των προϊόντων, δεν δίνουν αξία, αλλά κόστος, είναι ψυχολογικό κόστος και για τους ίδιους. Δε χρειάζεται να υπάρχει Aggregation σε ένα προϊόν, επειδή αλλάζει η διακινούμενη ποσότητα του.... Δημιουργεί γραφειοκρατία και ανάγκη για επένδυση ηλεκτρονικών συστημάτων παρακολούθησης τέτοιου είδους. Ολοκληρώνοντας το σχόλιο, δεν είναι λύση για μια εταιρεία να παρακολουθεί την πιθανότητα των μη ποιοτικών προϊόντων, πόσο μάλλον από ηλεκτρονικούς πράκτορες. Αισθητήρες χρειάζονται κατά την παραγωγή της ποιότητας, αλλά όχι μετά ή πριν. Μετακινήσεις και μεταφορές σημαίνει αύξηση των πιθανοτήτων δημιουργίας μη ποιοτικών προϊόντων. Γιατί θα πρέπει οι ελληνικές εταιρίες να δίνουν χρήματα, χρόνο και κόπο σε ξένες εταιρίες για να εγκαθιστούν τέτοια αχρείαστα συστήματα; Δεν βαρεθήκατε να τους δίνεται χρήματα; Υπάρχουν πιο απλές λύσεις. Η Διαχείρηση δεν είναι λύση, η ανάπτυξη συστημάτων παραγωγής και εμπορίου για την εξάλειψη των πιθανοτήτων είναι λύση.
